Adalet arayışının olduğu filmler genelde hızlı tempo yerine daha yavaş akan ve süreci hissetmemizi sağlayan yapımlar olur. “Life of Gale” buna çok güzel bir örnek olarak verilebilir. Adil olmak, adalet, ölüm gibi kavramların protesto edilmesi adına yapılan harika filmlerin başında geliyor. Ancak usta oyuncu Al Pacino’nun başrollerinde yer aldığı 88 Dakika filmi, hem temposu yüksek hem de adaletin ne kadar ince bir çizgide vücut bulduğunu bize gösteriyor. 

Bu filmde izleyicilerin ana odaklandığı konu her ne kadar yüksek tempo ve ölüm kalım mücadelesi olsa da aslında kaçırılan önemli bir nokta var. Filmin temelini oluşturan adalet temasıdır. Her ne kadar yanlış verilen bir hüküm olmasa da aslında sorgulamamız gereken durumların da olduğuna açık bir gösteridir. 

Filmin konusundan bahsedecek olursak; Seattle’da başarılı bir adli tıp psikiyatristi olan ve aynı zamanda da üniversite profesörü Jack Gram, bir seri katil ile ilgilenmektedir. Jon Foster’ın işlediği suçlardan ötürü ölüme mahkum edilmesi istenir. Jack de onun, juri karşısında bu mahkumiyeti hak edip etmemesi üzerine söz sahibi olarak yer alır. Jon Foster, kendisinden sorumlu psikaytristi, kendisi ile ilgili manipülasyona başvurmakla suçlamaktadır. Jon’un cezasının infazından önce önemli bir telefon alır Jack. Söz konusu cinayeti aydınlığa kavuşturması için 88 dakikası kalmıştır.

Adalet Tesis Ederken Geçmişe Dönük Hareket Etmek

Jack Gram gibi bilirkişiler adalet için ne kadar önemli olsa da aslında zaman zaman verdikleri hükümlerin sorgulanabilir olduğu açık olduğunu gözler önüne seriyor. Katilin kopyacısı ortaya çıktığında iki seçeneği düşünmek kalıyor ya ilk başta dediğimiz gibi kopyacı ya da hükümde hata var. Bu filmde ilk başta hemen hükmün tekrar gündeme getirilmesi aslında işlerin ne kadar savsaklanarak yapıldığını da gösteriyor. Çünkü hüküm doğruysa bu hükmü doğrulayacak bir uzman da bulunmuyor. Kaldı ki Gram eline aldığı her katil dosyasını kız kardeşini cinayete kurban veren bir mağdur gözüyle okuyor. Bu da onun ve yaptığı işin ne denli yanlı olabileceğine işaret ediyor. Zaten seyirciyi de bu olayın açığa çıkması tedirgin ediyor. O hep bildiğimiz ve güveniliri oynayan Al Pacino’nun bu sefer farklı bir karakter ile karşımızda olabileceğine ilk başlarda inanmasak da film ilerledikçe inanmaya başlıyoruz. 

Adalet kavramının Jon Foster tarafına baktıktan sonra esas tayin eden yani yargıçlar kısmında da ilginç gelişmeler ele alınıyor. Filmin garip tarafı Jon Foster adına işlenen kopya cinayetlerden sonra adaleti dağıtmakla görevli yargıçlar tarafından idamının durdurulması ve tekrar yargılanması gerektiğine karar verilmesidir. Jack Gram’in ölmekten ve daha çok suçlu pozisyonundan kurtulup, adını temize çıkartmak için uğraş vermesi ve bunun için de 88 dakikasının olması filme hareket kazandırmakta ve izleyiciyi sıkılmaktan kurtarmaktadır.  

Film Akıcı Ancak Çok Dolu Değil

Filmin 88 Dakika isminde olması bile seyircide hızlı tempolu bir yapım olabileceği izlenimini uyandırıyor. Akıcı giden ve adalete vurgu yapan film, bu türde çekilen diğer filmlere nazaran çok sığ kaldığını söylemek çok da zor değil. Al Pacino’nun o dönem oynadığı pek çok film içi doldurulamayan karakterler ve oyunculuklarla dolu olduğunu gözlemliyoruz. Yine aynı yönetmen ile çektiği Orijinal Cinayetler filmi de Robert De Niro ile birlikte oynamasına rağmen çok başarılı bulunmamıştı. Ancak salt aksiyon seviyorsanız ve sonunu merak ettiğiniz bir sarmal sizi içine çekiyorsa bu film neden izlenmesin diyebilirsiniz. 

Fragman :