Bu geçtiğimiz ve hala sürdürmeye devam ettiğimiz zorlu süreçlerin hepimizin bildiği gibi bundan dokuz ay öncesine dayanan, Mart ayından itibaren hepimizin hayatında, korkuya, huzursuzluğa, sosyal yaşamımızdan fazlasıyla uzaklaşmamıza sebep olan bir virüsle başlayıp neredeyse bir yılı bu şekilde birçok olumsuz his, duygu ve etkilenen davranışlarımızla tamamlayacağımız bir hastalık geldi başımıza..

Başımıza diyorum çünkü dünya geneliyle, tüm insanların yaşadığı ciddi zorlu bir süreç. Öncelikle en kısa zamanda hepimizi tamamiyle hayatımızdan alıkoyan, yaşamımızı bu denli güçleştiren bu virüsün bir an önce dünyamızdan arınmasını, tertemiz sağlık dolu günlere uyanacağımız günler diliyorum. En azından yeni bir yıla girerken umudumuz ve güzel şeyler dileyebilmemiz için önemli bir sebep bu.

Ben üniversite öğrencisiyim ve maalesef ki şartlardan dolayı yine hepimizde ve birçok konuda olduğu gibi derslerime internet üzerinden devam etmek mecburiyetindeyim, ancak bu süreç öylesine zorluyor ki, konuları anlamak, bilmem gereken şeylere hakim olmak epey zor. Çünkü hepimizin bildiği gibi görsel, işitsel ve yazıyla olan anlatım türleri, hepsi birlikte olduğu zaman daha verimli bir çalışma gerçekleştirilebilir.

Konuyu eğitimden uzaklaştıracak, iş hayatında olan insanlara getirecek olursak, durumun onlar için daha zor ve sıkıntılı olduğunu söylemek çok mümkün. Birçok insan bu zor, herkesin dişini tırnağına takıp sadece geçinebilitesi olacak şekilde verdikleri emeklerin karşılığını aldıkları ücret için çok çalışıyor ve çalışmak zorunda hissediyorlar. Ancak, maalesef ki herkes bu pandemi günlerinde, bazılarımız kadar durumu ciddiye alıp, önemsemiyor.

Bu nedenle, kendi hijyenine, sağlığına hatta ailesine çok dikkat eden insanlar için bir haksızlık olabiliyor. Umuyorum ki, herkes kendisini ve ailesini düşündüğü kadar, başkalarının hayatınıda önemser. Düşünceli ve empati düzeyi yüksek bireyler olmak hele ki bu dönemde çok önemli.